Susan Sontag – filozofka fotografii

Susan Sontag była jedną z najważniejszych intelektualistek minionego wieku. Urodziła się w roku 1933 w nowojorskiej rodzinie żydowskiej. Swoje życie poświęciła pisaniu, krytyce społecznej oraz walce o prawa człowieka. Jest autorką licznych powieści, sztuk teatralnych, scenariuszy filmowych, a także esejów. Jednym z nich jest słynny zbiór „O fotografii”.

Zbiór esejów „O fotografii” nie pokazuje technicznych aspektów tej sztuki. Autorka poprzez temat wykonywania zdjęć bada kondycję współczesnego świata. Sontag fotografię widzi nie tylko jako działanie artystyczne, ale także codzienną potrzebę człowieka. Badaczka stara się zrozumieć jej funkcję i sens. Co więcej, na kolejnych kartach tej książki autorka zdaje się mnożyć pytania: czym jest fotografia? Jakie są jej związki z innymi dziedzinami sztuki, np. malarstwem? Jak wynalezienie fotografii zmieniło nasz sposób postrzegania świata? Czy poprzez akt wykonywania zdjęć interpretujemy zastaną rzeczywistość? Kim jest fotograf? Jaka jest relacja między nim a fotografowanym obiektem? Dlaczego bierzemy do ręki aparat fotograficzny? Co znaczą dla nas zdjęcia bliskich nam osób przechowywane latami w albumach fotograficznych?

„O fotografii” nie jest jednak wyłącznie książką opartą na rozmyślaniach autorki. Sontag chętnie dzieli się pracami wybitnych fotografów, cytuje inne prace na temat fotografii, zarówno filozoficzne, jak i publicystyczne.

Ta książka Sontag została opublikowana w roku 1977. Od tego czasu zmieniło się niewyobrażalnie wiele w dziedzinie fotografii. Jednak… Książka nowojorskiej intelektualistki wciąż zaskakuje świeżością zawartych w niej spostrzeżeń. Szczególnie aktualne wydaje się zdanie: „zbierać fotografie to zbierać świat”.

Krótko po wydaniu esejów Sontag związała się z jedną z najważniejszych fotografek świata, czyli Annie Leibovitz. Były ze sobą aż do śmierci Sontag w 2004 roku.